عنوان: تحلیل بازنمایی عدم تفاوت هویت جنسیتی در عکاسی کارگردانی شده با دیدگاه پساساختارگرایی (آثار لیلند باب، نیر آریلی، پترا ون ولزن، جوک اوسترهوف، فرانسوا هری)

نگارش و تحقیق: بهاره سلطانی

 استاد راهنما: سید مهدی مقیم نژاد

مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد

رشته تحصیلی: عکاسی 

سال تحصیلی: تیر ماه 1396

چکیده
در این نوشتار به تحلیل عدم تفاوت هویت جنسیتی در عکاسی کارگردانی شده با توجه به دیدگاه‌های پساساختاری پرداخته می شود. مبحث با موضوع مهم جنسیت آغاز می شود و تفاوت جنس و جنسیت و توضیح آن در جامعه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این مبحث فمینیسم به دلیل تلاشی که در کنش‌های برابری جویانه دارد، مهم خواهد بود که از این باب وارد موضوع اصلی پژوهش یعنی بر هم زدن تناسب جنسیت می شویم. و با توضیح طیف جنسیت، آن را به تفضیل مورد مطالعه قرار می دهیم. پس از آن، تفاوت‌ها و شباهت‌های ساختارگرایی و پساساختارگرایی برشمرده می شوند تا مدخلی باشند برای ورود به موضوع وسیع پساساختاری ضمن تاریخچه‌ی کوتاهی از این دیدگاه و بیان اندیشه‌های ژاک دریدا بنیان گذار آن و تمرکز بر آنها، به توضیح عبارت "واسازی " و نقش آن در برهم زدن تضادهای دوگانه و در ادامه آن به چگونگی براندازی نظام سلسله مراتبی جنسیت پرداخته می شود. با توجه به هم زمانی اوج دوباره عکاسی کارگردانی شده و دیدگاه پساساختار گرایی و همراستا بودن این دو در واسازی متافیزیک غرب، تلاش خواهد شد ارتباط این دو موضوع با هم مورد تحلیل قرار گیرد که برای میل. به این هدف، ابتدا سیر تحول عکاسی کارگردانی شده از ابتدای اختراع عکاسی تا دهه‌ی 1980 میلادی که شامل تاثیر پساساختارگرایی بر آن است و در ضمن آن به تعریف این عبارت از دیدگاه ای.دی کولمن و توضیح زیرشاخه های آن پرداخته می شود. در فصل آخر، نقاط مشترک جنسیت، عکاسی کارگردانی شده و پساساختارگرایی دوباره شمرده می‌شود تا بتوان از آنها در بررسی آثار هنرمندان بهره برد. ابتدا آثار لیلند باب را تحلیل خواهیم کرد چرا که او با عکس‌هایی به طور همزمان مرد و زن را در یک فرد به تصویر کشیده است، موضوع مورد بحث را به خوبی بازنمایی کرده است. پس از آن به ترتیب آثار پترا ون ولزن و نیر آریلی، فرانسوا هری و جوک اوسترهوف بررسی خواهد شد که هر کدام از این هنرمندان با استفاده از قدرت عکاسی کارگردانی شده در امر دستکاری واقعیت تصویر و با سبک و سیاق خود به واسازی تقابل دوگانه مرد و زن دست می زنند که با کمک پساساختار گرایی، به تحلیل آنها خواهیم پرداخت. در نتیجه نیز ارتباط بین بازنمایی عدم تفاوت هویت جنسیتی و عکاسی کارگردانی شده به عنوان رسانه‌ای توانا آشکار خواهد شد که دیدگاه پساساختارگرایی به عنوان رابطی مناسب در این بین نقش آفرینی می کند.

کلید واژه: پساساختار گرایی، عکاسی کارگردانی شده، عدم تفاوت هویت جنسیتی.

Abstract
In this thesis a study of non-differentiated gender identity represented in directorial photography with regard to post-structuralism is discussed. The topic begins with discussion of Gender. The important issue of gender is analyzed and sex and gender differences with their explanation in society will be examined. In this context, feminism will be important because of an effort that has been made in equitable action, which enters the main subject of research, namely, to disturb gender fitness, and we will study it in detail by explaining the gender spectrum. After that, in this context Subsequently, differences are noted in terms of structuralism and post-structuralism in order to be an entry point to the broad post-structuralism issue. The short history of this view and expressing the thoughts of Jacques Derrida, the founder, and focus on them, is to explain the term “deconstruction” and it’s role in breaking up the dual contradictions, and then on how to overturn the hierarchical system of gender. Directorial photography evolution from the Inception of photography to the 1980s, which includes post-structuralism influences on it. As it follows by the definition of the term “directorial photography” from the perspective of A.D Coleman and it’s subcategories is explained. Regarding the simultaneous re-soar of directorial photography and post-structuralism and their parallelism in the Western metaphysics deconstruction, it will be attempted to analyze the relation between these two issue. In the last chapter, gender mutual points, directorial photography, and post-structuralism are re-considered in order to be able to use them in analyzing the work of artists. First, we will analyze the photographs of Leland Bobbe, because he portray man and woman in one person simultaneously, which his photographs well-represent the subject of his study. Subsequently, the words of Petra Van Velzen, Nir Ariel, Francois Harry and Jouk Oosterhof will be analyzed, each of them, using the power of directorial photography at manipulating the reality of the image with their style and decomposition of dual confrontation between man and woman, which will be analyzed with the help of post-structuralism analysis.

Keywords: post-structuralism, directorial photography, non-differentiated, gender identity