عنوان : بررسی چگونگی نمود ابژه ها در عکس با توجه به رویکرد عکاسان دربکارگیری دوربین (عکاسان مکتب نیویورک)

نگارش و تحقیق: محمد مویدی

استادراهنما: مهدی مقیم نژاد

مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد

رشته تحصیلی: عکاسی 

سال تحصیلی: بهمن ماه 1397

چکیده
اخذ و دریافت تصویر آن هم بواسطه یک ابزار- ماشین همچون دوربین باعث گردیده تا نگرش ها وشیوه های اجرایی متفاوت وگوناگونی در جهت دریافت امرواقع و تولید وخلق تصویری ازآن تعریف گشته وشکل بگیرد.عکس که خود برش وقابی است گزینش شده و به تعبیری دیگر چیده شده ازجهان پیرامون، نمود عینی وبازتابی است از همان میل و اراده انسان درجهت ازآن خودسازی دنیای پیرامون وایجاد وخلق دوباره آن به شکل وصورتی خودخواسته و گاه دگرگون درقاب و قالب تصویرعکاسانه. اما این شکل ایجادی و تاحدی ایجابی تابعیتش درنسبت زیادی است با مختصات ساختاری و سازوکار ابزاردوربین و همچنین نحوه و میزان بکارگیری عملکردهای آن. تابعیت ابزاری در فرآیند عکاسی باعث شده که کاربران این دستگاه یا همان عکاسان با رویکردها وشیوه های متفاوت آن را درجهت انعکاس و ثبت ابژه ها بکاربگیرند. این موضوع باعث گردیده تا نتایج ونمودهای بصری گوناگونی نسبت به امر واقع حاصل گردد و همچنین مناسباتی مرتبط با روشها و سبکهای عکاسی در طی تاریخ ابداع این پدیدار تا به امروز شکل بگیرد. درطی این تحقیق و درابتدا موضوع " نمود ابژه ها " در هنر و عکاسی مورد بررسی قرار می گیرد وسپس به ماهیت رسانه عکاسی وعملکردهایش در چگونگی نمودارشدن ابژه ها درعکس پرداخته می شود.این مساله باذکر نمونه هایی ازتاریخ عکاسی مورد بررسی وکندوکاو قرار می گیرد و همچنین به شکلی تحلیلی به برخی رویکردهای اتخاذ شده در نسبت با سازوکار درون متنی عکاسی و چگونگی حصول نتایج عکاسانه باتوجه به این رویکردها پرداخته می شود.همچنین به عنوان یک مورد مطالعاتی نگرش ومولفه های سبکی عکاسان مکتب نیویورک با توجه به شیوه بکاربری آنها از عملکردهای دوربین و نتایج و پیامدهای حاصله از عملکردشان درقالب آثار، مورد بررسی وتحلیل قرار میگیرد.
کلید واژه ها: نمود، عینیت، ابژه ، رویکرد، بکارگیری دوربین، عملکردهای عکاسانه، مکتب نیویورک