عنوان : آسيب‌شناسی ويژگی های فنی و محتوايی در عكاسی هنری معاصر ايران (سال های 1357 تا 1390)
نگارش و تحقیق: کیان محمدی
استادراهنما: رضا نبوی
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی: عکاسی
سال تحصیلی: شهریور ماه 1399
چکیده
در عکاسی ایران به‌خصوص بخش‌های تخصصی و مرتبط با علوم دیگر مانند نمایشگاه‌ها، شاهد نقص‌هایی هستیم، تا جایی‌‌که در برخی موارد می‌توانند بیننده‌ی اثر را از سرشت اثر دور کنند. ظاهراً در عکاسی هنری ایران، تفکری حاکم است که این ژانر را بی‌نیاز از مباحث فنّی می‌داند. وجود چنین نقصی می‌تواند باعث عقب‌افتادگی این رشته و دور ماندن آن از علم روز دنیا باشد. عکاس معاصر شاید بتواند از ابزار خود به‌خوبی استفاده کند، و شاید برای ایده‌ی خود تمهیداتی اندیشیده باشد، ولی وقتی تناسبی در برقراری رابطه بین فن و محتوای درونی نباشد، نتیجه‌ی اثر ممکن است دارای ارزش هنری بسیار پایینی باشد. هم‌چنین در عصری که اجرای یک اثر حتی در برخی موارد از خود اثر نیز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، کمبودهای فنّی از استفاده‌ی دوربین تا برگزاری نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها باعث تغییر اصل اثر و حتی سوء‌تفاهم‌هایی درباره‌ی مفهوم و زیبا‌شناسی اثر می‌شوند.
در این تحقیق، به بررسی دلایل این عقب‌افتادگی‌ها، تأثیرات آن‌ها، و راهکارهایی برای بهبود سطح فنّی می‌پردازیم. عوامل متعددی نیز ازجمله مسائل اقتصادی این قضیه را تشدید می‌کنند، تا جایی که ممکن است هنرمند از مرحله‌ی نهایی کار خود مثل چاپ، راضی نباشد و حتی با انواع ارائه‌های قدیم و جدید بیگانه باشد. این ضعف می‌تواند در استفاده‌ی نادرست از شرایط پیرامونی باشد.
در این پایان‌نامه سعی بر این است تا با در نظر گرفتن شرایط موجود ایران معاصر، به بررسی ارتباط میان ویژگی‌های فنّی و محتوایی عکاسی هنری پرداخته شود و برای تحکیم بخشیدن به آن راهکارهایی ارائه شود. در ادامه به بررسی آثار برخی عکاسان هنری ایرانی می‌پردازیم و به شیوه‌ی تحلیلی، این آثار را مورد بازبینی فنّی و محتوایی قرار می‌دهیم.
نتیجه‌ی مورد فرض در این پایان‌نامه، بهبود رابطه‌ی هنرمند با فن عکاسی است و امید بر این است تا در پایان، بتوان راهکارهای مفیدی در این راستا ارائه داد.
کلیدواژه‌ها: عکاسی هنری، نمایشگاه، فن و محتوا، معاصر.
Abstract
We see some defects in Iran’s photography and especially in technical matters collaborating with other sections like exhibitions, as far as in some situations they can take the audience out of the artwork’s exact concept. It seems that in Iran’s art photography there’s a thought about the independence of this art genre from technical matters. Being of this defect can cause retardation of this field and taking distance from the up-to-date science of the world. The contemporary photographer may be able to use his tools well and may have devised arrangements for his idea, but when there is no proportion in the relationship between art and internal content, the result of the work may have very little artistic value. Also, in an age when the performance of work becomes even more important than the work itself in some cases, technical shortcomings from the use of the camera to holding exhibitions and festivals change the original work and even misunderstandings about the concept and aesthetics of the work.
In this study, we examine the causes of these retardations, their effects, and ways to improve the technical level. Numerous factors, including economic issues, intense this issue, to the point that the artist may not be satisfied with the final stage of his work, such as printing, and may even be unfamiliar with the types of old and new presentations. This weakness can be due to the misuse of the environment.
In this Thesis, considering the current conditions of contemporary Iran, an attempt is made to examine the relationship between the technical and content characteristics of art photography and to provide solutions to strengthen it. In the following, we will examine the works of some Iranian art photographers and in an analytical manner, we will review these works technically and in terms of content.
The hypothetical result of this Thesis is the improvement of the artist’s relationship with the technics of photography, and it is expected that in the end, useful solutions can be provided in this regard.
Keywords: Art Photography, Exhibition, Technic and Content, Contemporary.
