پدری که عزایی زودرس، از پایش انداخته بود،
تمثالی از فرزند خویش را که زود از دست برفته بود بساخت.
و او را که دیروز انسانی مرده بیش نبود، این زمان چونان خدا گرامی داشت،
و رازها و آیینهایی از برای بستگان خویش مرسوم داشت....

و به فرمان پادشاهان، صورتهای کنده کاری شده پرستیده شدند:
آنان که نمی توانستند خود این صورتها را تکریم کنند، چه در فاصله ای دور منزل داشتند،
   هیئت آنها را آن گونه که از دور دیده می شدند، بازنمودند،
   و تمثالی نمایان از پادشاهی که تکریمش می کردند، بساختند؛
   و بدین سان، به سبب این علاقه، انسانی غایب را آنچنان تملق گفتند که گویی حاضر است.

حکمت سلیمان، کتابهایی از عهد عتیق، کتابهای قانونی ثانی